Mr Seo

تریاک ماده مخدری است که حاوی سطح قابل توجهی از مورفین است. مورفین داروی اصلی برای ایجاد حال خوش و جلوگیری از احساس درد بوده که در بیمارستان ها به صورت قانونی و طبق استاندارد ساتفاده میشود. با ورود مورفین به گردش خون و رسیدن به مغز، هورمون های شادی آور آزاد شده که باعث حالتی خواب آلود و همراه با رویاهای شاد میشوند. در این حالت، فرد درد جسمی و روحی را فراموش کرده و احساس رضایت بیشتری از زندگی دارد.

با مصرف طولانی مدت تریاک، بدن به حضور مورفین در گردش خون و هورمون های شادی آور دیگر عادت کرده و در حالت عادی به سطح بالاتری از این مواد نیاز داشته تا یک عملکرد معمول را نمایش دهد. با کاهش سطح هورمون ها، احساس ناراحتی و خستگی در فرد ظاهر شده و به مرور، علائم رفتاری وی نیز تغییر میکند. همانطور که هنگام گرسنگی ابتدا بدن خسته شده و سپس سیگنال های نیاز به غذا را صادر میکند، در صورت افت هورمون های مربوط به اعتیاد نیز بدن سیگنال هایی را برای مصرف ماده مخدر صادر میکند.

همچنین، دیگر با مصرف مقدار عادی تریاک، آن حال خوش در فرد ایجاد نشده و تنها باعث میشود که از کسالت یا همان خماری دوری کند. بدین ترتیب، فرد یکبار دیگر برای احساس سرخوشی، یا مصرف را بیشتر کرده و یا سراغ موادی میرود که حاوی سطح بالاتری از مورفین باشند. پس از تریاک، افراد عموما به سراغ مصرف شیره رفته که حاوی میزان مورفین بیشتری است.

هنگام بستری شدن فرد در منزل، نیاز به دریافت ماده مخدر بی پاسخ مانده و با گذر زمان، اگرچه علائم جسمی نیاز به تریاک کاهش خواهد یافت، اما روان و ذهن فرد همواره به دنبال تلافی کردن این مدت زمان است. در ضمیر ناخودآگاه وی، یک دوران قحطی شکل گرفته که هر آن امکان تمام شدن و وفور نعمت، وجود دارد. به همین جهت نیز پس از تمام شدن دوران بستری در منزل، فرد در مدت زمان نسبتا کمی مجددا گرایش به مصرف پیدا کرده و به احتمال زیاد، نه تنها مصرف خواهد کرد، بلکه بیش از پیش مصرف خواهد کرد.

در کمپ های ترک اعتیاد معتبر، برای ترک تریاک از روش هایی استفاده میکنند که هم جسم و هم ذهن هر دو به اقناع رسیده و نیازی به تلافی مدت زمان محرومیت وجود نداشته باشد. با این کار، نه تنها روال ترک تریاک بدون درد خواهد بود، بلکه روان فرد نیز آماده ی مقابله با نیاز به مصرف خواهد بود.